Περιεχόμενο
Σήμερα, οι περισσότεροι μαγνήτες είναι κατασκευασμένοι από κράματα. Μερικά από τα πιο κοινά είναι κράματα αλουμινίου-νικελίου-κοβαλτίου, νεοδυμίου-σιδηρο-βορίου, σαμαρίου-κοβαλτίου και σιδήρου στροντίου. Για να μαγνητίσει το κράμα, εκτίθεται σε μαγνητικό πεδίο, αλλάζοντας αποτελεσματικά τη δομή του και επανατοποθετώντας τα μόρια στις γραμμές μέσω μιας διαδικασίας γνωστής ως πόλωση.
Θερμό
Για κάθε υλικό μαγνητών, υπάρχει μια θερμοκρασία Curie ή η θερμοκρασία στην οποία η θερμότητα θα καταστρέψει την πόλωση του υλικού, προκαλώντας την απώλεια των μαγνητικών του ιδιοτήτων. Αυτοί οι παλιοί μαγνήτες μπορούν να επαναγατιστούν με τον ίδιο τρόπο όπως τα κράματα μαγνητίζονται για πρώτη φορά. Θερμοκρασίες χαμηλότερες από τη θερμοκρασία Curie μπορεί να αποδυναμώσει έναν μαγνήτη, αλλά ο μαγνητισμός θα επανέλθει σε πλήρη δύναμη όταν επιστρέψει σε κανονικές θερμοκρασίες.
Ισχυρά μαγνητικά πεδία
Όσο μεγαλύτερη είναι η συνεκτικότητα ενός μαγνήτη, τόσο πιθανότερο είναι να διατηρήσει το μαγνητικό του χαρακτηριστικό, ακόμα και όταν παγιδευτεί σε ένα μαγνητικό πεδίο αντίθετης πολικότητας. Ορισμένα μαγνητικά υλικά, όπως τα κεραμικά, έχουν χαμηλή συνεκτικότητα, ώστε να μπορούν να αφαιρεθούν οι μαγνητικές τους ιδιότητες πιο εύκολα. Με τους ισχυρότερους μαγνήτες, οι αντίθετοι μαγνήτες εφαρμόζονται μερικές φορές για να μειώσουν τη μαγνητική τους ισχύ, έτσι ώστε να μην είναι πολύ ισχυροί για χρήση.
Ώρα
Ο χρόνος είναι ένας πολύ ανεπαρκής τρόπος απομάκρυνσης ενός μαγνητικού αντικειμένου. Οι μαγνήτες χάνουν πολύ αργά τις μαγνητικές τους δυνάμεις. Για παράδειγμα, οι μαγνήτες κοβαλτίου σαμαρίου μπορούν να μειώσουν τη μαγνητική τους δύναμη κατά περίπου 1% σε μια δεκαετία.
Ηλεκτρομαγνήτες
Ένας άλλος τύπος μαγνήτη είναι ο ηλεκτρομαγνήτης. Το υλικό γίνεται μαγνητικό όταν διέρχεται από αυτό ηλεκτρικό ρεύμα. Ωστόσο, το υλικό δεν θα είναι πλέον μαγνητικό όταν σταματά ο ηλεκτρισμός.