Περιεχόμενο
Ένα άτομο που σκοπίμως προβαίνει σε ψευδείς κατηγορίες εναντίον άλλου με σκοπό την αμαύρωση της φήμης του προσώπου μπορεί να τιμωρηθεί σύμφωνα με το νόμο. Καθώς οι νόμοι ποικίλλουν, οι μη στρατιωτικές αποζημιώσεις μπορεί να διαφέρουν και να εμπίπτουν στους περιορισμούς που επιβάλλουν οι αρχές.
Κάνοντας μια ψευδή κατηγορία, σκόπιμα, μπορεί να είναι λόγος για ποινική δίωξη (Comstock / Comstock / Getty Images)
Τιμωρία
Η συκοφαντία, η προφορική ανακοίνωση ψευδών κατηγοριών, με σκοπό την αποδυνάμωση της φήμης ενός προσώπου ή μιας οργάνωσης, ανοίγει αστικές κυρώσεις, σύμφωνα με το νόμο. Για να αποδειχθεί μια πράξη συκοφαντίας, πρέπει να υπάρχουν ισχυρές αποδείξεις ότι το άτομο που έκανε τις δηλώσεις γνώριζε ότι ήταν ψευδείς κατά τη στιγμή που τις έκαναν και ότι έγιναν με σκοπό να βλάψουν το θύμα στην κοινωνία ή στον τόπο εργασία.
Δυσκολία
Η δυσφήμηση είναι μια άλλη μορφή ψευδούς κατηγορίας που μπορεί να τιμωρηθεί με πολιτικές κυρώσεις, σύμφωνα με το νόμο. Συνίσταται στην παραγωγή εντύπων ή οπτικών δηλώσεων ή παραστάσεων στο Διαδίκτυο που παρουσιάζουν ψευδείς αναπαραστάσεις που σχετίζονται με τη δεοντολογία ή τον χαρακτήρα ενός ατόμου ή ενός οργανισμού. Προκειμένου να αποδειχθεί δυσφήμηση, πρέπει να υποβληθούν αποδεικτικά στοιχεία ψευδών και τυπωμένων κατηγοριών, μαζί με στοιχεία ότι η δυσφήμιση δεν ήταν μόνο προσβλητική ή προσβλητική, αλλά έγινε σκόπιμα και με κακή πίστη.
Πεθαίνοντας τον άνθρωπο
Η δυσφήμηση ενός προσώπου είναι μια ψευδής κατηγορία που μπορεί να τιμωρηθεί με αστικές διορθώσεις ή ποινικές διώξεις, ανάλογα με τη φύση του ισχυρισμού. Η δυσφήμιση συνίσταται σε προφορική επικοινωνία, προφορική ή γραπτή, η οποία γίνεται με πρόθεση να υπονομεύσει τη φήμη ενός ατόμου, να μειώσει τον σεβασμό ή την εμπιστοσύνη του ή να προκαλέσει αρνητικές, υποτιμητικές και εχθρικές απόψεις εναντίον αυτού του προσώπου ή οργανισμού. Για να αποδειχθεί δυσφήμηση, είναι απαραίτητο να αποδειχθεί μια τέτοια δήλωση μαζί με αποδεικτικά στοιχεία ότι το άτομο γνώριζε ότι οι κατηγορίες ήταν ψευδείς, αλλά ότι το έκανε με κακή πίστη.
Αμέλεια ή ανίκανη μαρτυρία
Σε ορισμένες περιπτώσεις, μια αμελής ή ανίκανη μαρτυρία που δόθηκε από εμπειρογνώμονα μάρτυρα σε αστική ή ποινική υπόθεση μπορεί να αποτελέσει αιτία για αστική διαδικασία αν αποδειχθεί ότι η φήμη ή η θέση του θύματος έχει προσβληθεί από την κοινωνία και τον χώρο εργασίας. Ανάλογα με τη φύση της αμέλειας ή της ανικανότητας του μάρτυρα, το θύμα μπορεί να μηνύσει για χαμένους μισθούς, πόνο και ταλαιπωρία, καθώς και ποινές, σύμφωνα με το νόμο.
Ποινικές κυρώσεις
Κάνοντας μια ψευδή κατηγορία κατά την επιβολή του νόμου με σκοπό την αμαύρωση της φήμης κάποιου ή την ενθάρρυνση κάποιας δίωξης (γνωρίζοντας ότι το άτομο είναι αθώο) αποτελεί ποινικό αδίκημα και υπόκειται στις κυρώσεις που προβλέπει ο νόμος. Οι νόμοι ποικίλλουν, αλλά η ψευδορκία είναι συχνά έγκλημα στα περισσότερα μέρη και ο δράστης μπορεί να ανταποκριθεί σε ποινικές κυρώσεις ανάλογα με τη φύση του αδικήματος.