Περιεχόμενο
Ο χρόνιος αρσενικός πυελικός πόνος είναι μια σχετικά σπάνια κατάσταση και συνήθως παρερμηνεύεται, μπορεί να επηρεάσει δραματικά την ποιότητα ζωής των ανδρών που πάσχουν από αυτό. Η φύση και η σοβαρότητα των συμπτωμάτων διαφέρουν σημαντικά από άτομο σε άτομο. Οι αιτίες και τα συμπτώματα δεν έχουν ακόμη μελετηθεί καλά και πολλοί γιατροί συνεχίζουν χωρίς να καταλήξουν σε συναίνεση για τη διάγνωση ή τη θεραπεία.
Ο χρόνιος αρσενικός πυελικός πόνος είναι μια σχετικά σπάνια και συνήθως ανεπαρκώς ερμηνευμένη κατάσταση (Chikumaya: Commons.wikimedia.org.)
Τι;
Ο χρόνιος αρσενικός πυελικός πόνος ποικίλλει ανάλογα με τη σοβαρότητα, μπορεί να είναι ήπιος έως στρεβλωτικός. Συνήθως διαγιγνώσκεται ως χρόνια προστατίτιδα, σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου ή χρόνια μη βακτηριακή προστατίτιδα και εμφανίζεται όταν οι άνδρες ασθενείς εμφανίζουν σοβαρό πυελικό άλγος που διαρκεί περισσότερο από έξι μήνες χωρίς γνωστή λοίμωξη ή άλλη νόσο ως αιτία.
Συμπτώματα
Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα του αρσενικού πυελικού πόνου είναι ο πόνος και η πίεση στην λεκάνη, τη βουβωνική χώρα, την πλάτη, τους όρχεις ή το πέος, δυσκολία στην ούρηση ή ορατό αίμα στα ούρα, σεξουαλικές δυσκολίες όπως η στυτική δυσλειτουργία και η πρόωρη εκσπερμάτωση καθώς και οδυνηρή ή αίμα και συνεχή συναισθήματα κόπωσης, βάρους ή γενικής αδιαθεσίας.
Αιτίες
Οι ακριβείς αιτίες του πυελικού πόνου σε πολλούς άνδρες ασθενείς παραμένουν άγνωστες, αλλά οι τεκμηριωμένες περιπτώσεις βοήθησαν στην καθιέρωση επαναλαμβανόμενων μοτίβων. Αυτές περιλαμβάνουν διαταραχές της ουροδόχου κύστης και των νεφρών όπως λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος, πέτρες στα νεφρά και διάμεση κυστίτιδα, βακτηριακές λοιμώξεις ή φλεγμονή των αρσενικών αναπαραγωγικών οργάνων όπως επιδιδυμίτιδα και προστατίτιδα, σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες, νευρικές διαταραχές που προκαλούνται από συστολή συσσωρευμένου ουλώδους ιστού ή νεύρων, κνησμούς, προβλήματα εντέρων όπως αιμορροΐδες ή ρινικές σχισμές, βλάβη της πυελικής μάζας και επιπλοκές από προηγούμενες χειρουργικές επεμβάσεις.
Διάγνωση
Η διάγνωση του πυελικού πόνου μπορεί να είναι μια μακρά και περίπλοκη διαδικασία · η σωστή αναγνώριση της αιτίας είναι κρίσιμη για τη θεραπεία. Οι εξετάσεις ούρων και αίματος συνήθως εκτελούνται κυρίως για την ανίχνευση λοιμώξεων και χημικών ή ορμονικών ανισορροπιών, ενώ μια καλλιέργεια πέους μπορεί να αναλυθεί για σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα. Οι ακτίνες Χ, η υπολογιστική τομογραφία και ο υπερηχογράφος της λεκάνης, της κοιλιάς και των όρχεων εκτελούνται για να αναζητήσουν φυσικά αίτια όπως προβλήματα σπονδυλικής στήλης, κύστεις, περίσσεια υγρού, κατεστραμμένα ή στενά αιμοφόρα αγγεία, κήλες, φλεγμονή και οίδημα των όρχεων, επιδιδυμίδα ή συσπάσεις των όρχεων.
Σύμφωνα με το Κέντρο Χρόνιου Πυελικού Πόνος, δύο από τα σημαντικότερα διαγνωστικά εργαλεία για ασθενείς με αυτό το πρόβλημα είναι οι μελέτες ηλεκτρομυογραφίας και αγωγιμότητας των νεύρων, οι οποίες δοκιμάζουν τις λειτουργίες των νεύρων και των μυών εισάγοντας πολύ μικρές βελόνες στις πληγείσες περιοχές.
Θεραπεία
Η θεραπεία για τον αρσενικό πυελικό πόνο ποικίλει ουσιαστικά από ασθενή σε ασθενή, επειδή οι αιτίες και τα συμπτώματα είναι απρόβλεπτα και διαδεδομένα. Μια μεγάλη ποικιλία φαρμάκων, συμπεριλαμβανομένων των αντιβιοτικών ευρέως φάσματος όπως η σιπροφλοξασίνη και τα αναλγητικά καθώς και τα μη στεροειδή και τα οπιοειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, μπορούν να συνταγογραφηθούν μαζί με μυοχαλαρωτικά, αντικαταθλιπτικά και αντισπασμωδικά όπως το pregabalin και η gabapentin. Η χειρουργική επέμβαση είναι μερικές φορές απαραίτητη, σε ακραίες περιπτώσεις, ειδικά σε εκείνες όπου υπάρχουν υπόνοιες ότι προκαλούνται από όγκους, κήλες ή σοβαρούς τραυματισμούς.
Πρόσφατη έρευνα δείχνει επίσης την αποτελεσματικότητα ορισμένων μεθόδων φυσιοθεραπείας για την ανακούφιση ορισμένων ή όλων των συμπτωμάτων του χρόνιου αρσενικού πυελικού πόνου. Σύμφωνα με το Τμήμα Ουρολογίας του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ, μία από τις πιο ελπιδοφόρες φυσικές θεραπείες είναι το "Πρωτόκολλο Wise-Anderson", το οποίο χρησιμοποιεί αναπνευστικές ασκήσεις και τεχνικές χαλάρωσης για την ανακούφιση της έντασης, της πίεσης και των σπασμών των μυών της πυελικής περιοχής.