Περιεχόμενο
Το κλασικό funk είναι ένα μουσικό στυλ με βάση τις αυλακώσεις, συχνά αργό, αλλά με ρυθμούς οδήγησης. Το στυλ ξεκίνησε τη δεκαετία του 1970 στην αφρικανική αμερικανική κοινότητα. Όμως, η funk μουσική είναι κυρίως μια στάση και έχει ένα δικό της σύμπαν.
Προέλευση
Η μουσική Funk ζωντανεύει στα τέλη της δεκαετίας του 1960, με βάση το syncope που ενσωματώνεται έντονα στη μουσική του αείμνηστου James Brown. Ο Funk περπάτησε με τα πόδια του στη δεκαετία του '70 και συνεχίζει να βρίσκει εξέχουσα θέση στη μουσική σήμερα.
Στυλ μουσικής
Το Funk βασίζεται στο αυλάκι και στο syncopation, δίνοντας έμφαση στο downbeat, όπου το beat βασίζεται στο πλήθος "one and three" στο χρόνο τέσσερα με τέσσερα.
Οργανα
Τα όργανα που χρησιμοποιούνται περισσότερο στο funk είναι το ηλεκτρικό μπάσο, η κιθάρα, το όργανο Hammond B-3, συνθεσάιζερ και μια ποικιλία από κέρατα.
Γράμματα
Οι στίχοι funk είναι συνήθως αρκετά υπερβολικοί και επικεντρώνονται στην κατασκευή του groove. Συχνά είναι αυτοπαραπομπές όσον αφορά τόσο το στυλ όσο και το όνομα της μπάντας, με τραγούδια του Κοινοβουλίου όπως "Give Up the Funk (Tear the Roof off the Sucka)" και "P. Funk (Wants to Get Funked Up)".
Ιδρυτές δημοφιλών καλλιτεχνών
Οι πιο γνωστοί και πιο σημαντικοί καλλιτέχνες στο funk ήταν ο James Brown, το Κοινοβούλιο και ο Funkadelic. Ο Funkadelic αγκάλιασε την ψυχεδελική μουσική και δεν φορούσε το μανδύα funk ή την ενσαρκώνει όπως ο James Brown και το συγκρότημα του Κοινοβουλίου, αλλά το "One Nation Under a Groove" είναι ένα παράδειγμα των ριζών του στο funk. Υπάρχει συναίνεση ότι το Κοινοβούλιο είναι το συγκρότημα που έρχεται στο νου πιο γρήγορα όταν συζητείται το funk. Ο μπασίστας Bootsy Collins, ο οποίος ξεκίνησε με τον James Brown και έπαιξε επίσης με το Κοινοβούλιο και τον Funkadelic, συνέχισε τη δική του σόλο καριέρα με τραγούδια όπως το σέξι "Θα ήθελα να είμαι μαζί σου" και το χαρούμενο "Bootzilla". Έκανε ακόμη και μια Χριστουγεννιάτικη συλλογή με το "Winterfunkyland (γνωστό και ως Winter Wonderland)" όπως ζητήθηκε. Με την αίσθηση του χιούμορ, την διαρκή αγάπη για το funk και την υιοθέτηση των ριζών αυτού του μουσικού στυλ, ο George Clinton πήρε σταθερά τη θέση του στη μουσική ιστορία, έχοντας εισαχθεί στο Rock and Roll Hall το 1997, με το Κοινοβούλιο και το Funkadelic. Τα τραγούδια του "Do Fries Go With the Shake;" και το "Atomic Dog" είναι κλασικά. Απολαμβάνει μεγάλη επιτυχία μέχρι σήμερα, περιοδεύοντας τακτικά και πραγματοποιώντας συναυλίες για οπαδούς που τον αγαπούν, ντυμένοι με καθαρά ρεμαλί με τα dreadlocks του ουράνιου τόξου και ένα εκκεντρικό κοστούμι. Άλλοι δημοφιλείς καλλιτέχνες είναι οι The Meters και The Isley Brothers, από τη Νέα Ορλεάνη. Οι παίκτες του Ντέιτον του Οχάιο ολοκλήρωσαν το funk pantheon της δεκαετίας του 1970 με το "Fire" και το "Love Rollercoaster". Στη δεκαετία του 1980, τα τραγούδια "Word Up", από το συγκρότημα Cameo και "Let it Chicote", από το The Dazz Band, βοήθησαν στη διατήρηση του funk ζωντανού.
Επιρροές
Ο Φουνκ επηρέασε την άνοδο της μουσικής ντίσκο στη δεκαετία του 1970 και συνέχισε να ευδοκιμεί και να γίνεται αναφορά για πολύ καιρό ακόμη και πριν από την εποχή της ντίσκο και ακόμη και μετά. Υπήρξαν πολλές μπάντες που επηρεάστηκαν από το funk με την πάροδο των ετών και εξασφάλισε μια θέση στις επόμενες μουσικές δεκαετίες, με συγκροτήματα όπως το Royal Crescent Mob της δεκαετίας του '80 και του '90, που χρησιμοποίησαν τη μουσική funk ως πλατφόρμα, όπως και το The Red Hot Chili Οι πιπεριές συνεχίζουν να κάνουν σήμερα. Επί του παρόντος, το The Roots αρνείται πολλά κλασικά στυλ, όπως η funk μουσική. Πολλοί καλλιτέχνες χιπ χοπ κάνουν δείγματα με κλασικό funk για να ενισχύσουν τα αυθεντικά τραγούδια με μια διαχρονική αυλάκωση.