Περιεχόμενο
Οι όροι «άπαχη μάζα» και «λιπαρή μάζα» χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν τη σύνθεση του σώματος. Αν και μπορούν να χρησιμοποιηθούν εναλλακτικά, οι έννοιες τους δεν είναι ίδιες. Η άπαχη μάζα περιλαμβάνει λίπος που δρα ως καύσιμο για παραγωγή ενέργειας και άλλες διεργασίες που αποτελούν μέρος του φυσιολογικού μεταβολισμού. Από την άλλη πλευρά, η λιπαρή μάζα δεν περιλαμβάνει λίπος.
Άπαχη μάζα
Η άπαχη μάζα περιλαμβάνει το συνδυασμένο βάρος των εσωτερικών οργάνων, των οστών, των μυών, του νερού, των συνδέσμων και των τενόντων. Σε αυτή τη μάζα περιλαμβάνεται το βάρος του απαραίτητου λίπους που υπάρχει στα όργανα, στο κεντρικό νευρικό σύστημα και στον μυελό των οστών. Το βάρος του μη βασικού ή αποθηκευμένου λίπους, που υπάρχει στον υποδόριο λιπώδη ιστό κάτω από το δέρμα και επίσης περιλαμβάνει τα εσωτερικά όργανα, δεν αποτελεί συστατικό άπαχης μάζας.
Ζυμαρικά χωρίς λιπαρά
Για την επίτευξη μάζας χωρίς λίπος, το βάρος του βασικού λίπους αφαιρείται από την άπαχη μάζα. Το βασικό λίπος δεν μπορεί να διαφοροποιηθεί από το αποθηκευμένο λίπος. Οι εκτιμήσεις ποικίλλουν, αλλά υπάρχει μια διαφορά από περίπου 2% έως 3% μεταξύ της άπαχης και της λιπαράς μάζας στους άνδρες και της διαφοράς από 5% έως 12% στις γυναίκες.
Σύνθεση σώματος
Ο κύριος στόχος της εκτίμησης της σύνθεσης του σώματος είναι να γνωρίζουμε ποιο ποσοστό του σώματος αποτελείται από άπαχη μάζα και ποια αποτελείται από μάζα χωρίς λίπος. Αυτές οι πληροφορίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν με διάφορους τρόπους. Μπορεί να βοηθήσει στη γενική εκτίμηση της υγείας και τον κίνδυνο χρόνιων παθήσεων, παρέχοντας συμβουλευτική διατροφής, ανάπτυξη και παρακολούθηση της αποτελεσματικότητας των προγραμμάτων άσκησης και θεραπείας για προβλήματα παχυσαρκίας, παρακολούθηση της προόδου των αθλητών και παρακολούθηση της ανάπτυξης και της ανάπτυξης των παιδιών.
Μέτρηση της σύνθεσης του σώματος
Γενικά, οι άνθρωποι που ενδιαφέρονται για την υγεία και την καλή φυσική κατάσταση θέλουν πάντα να γνωρίζουν τα επίπεδα λίπους τους. Απλούστερες και φθηνότερες μέθοδοι για τον προσδιορισμό της σύνθεσης του σώματος περιλαμβάνουν τη χρήση δερματικών μέτρων, ΔΜΣ (δείκτης μάζας σώματος), με βάση υπολογισμούς ύψους και βάρους, περιφέρεια μέσης, ακτίνα μεταξύ μέσης και ισχίου. Η υδροστατική ή υποβρύχια ζύγιση είναι μια πιο περίπλοκη εργαστηριακή μέθοδος με βάση την πυκνότητα του σώματος. Αυτή η μέθοδος μπορεί να μην είναι άμεσα διαθέσιμη ή προσβάσιμη, αν και θεωρείται αξιόπιστη.