Περιεχόμενο
- Συνιστώμενη πρόσληψη
- Οι κίνδυνοι αυτής της ανεπάρκειας
- Συμπτώματα και σημεία
- Θεραπεία
- Σχέση μεταξύ ανεπάρκειας χολίνης και άλλων ασθενειών
Η χολίνη είναι ένα βασικό θρεπτικό συστατικό που βοηθά στη μετάδοση των νευρικών ερεθισμάτων, στη διαδικασία εκμάθησης, στη μνήμη, στον ύπνο και βοηθά στη δημιουργία μεμβρανών μεταξύ των κυττάρων. Το ανθρώπινο σώμα παράγει αυτή την ουσία αποθηκεύοντάς το στο ήπαρ, αλλά χρειάζεται καλή διατροφή για να το παράγει σε μεγάλες ποσότητες. Η έλλειψη χολίνης μπορεί να προκαλέσει διάφορα σωματικά και διανοητικά συμπτώματα.
Συνιστώμενη πρόσληψη
Σύμφωνα με το Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ (UPMC), η σωστή πρόσληψη χολίνης μπορεί να βοηθήσει στη διατήρηση της κυτταρικής δομής και της λειτουργίας των νεύρων. Με βάση την ηλικία και το φύλο, οι συνιστώμενες ημερήσιες δόσεις κυμαίνονται από 125 mg έως 375 mg για παιδιά 0 έως 13 ετών. Οι έφηβοι και οι ενήλικες χρειάζονται μεταξύ 400 mg και 500 mg ημερησίως.
Οι κίνδυνοι αυτής της ανεπάρκειας
Σύμφωνα με το UPMC, η έλλειψη χολίνης είναι πιο συχνή στους χορτοφάγους και στους ανθρώπους που δεν τρώνε γαλακτοκομικά προϊόντα ή ζωικά προϊόντα. Οι αθλητές που εκπαιδεύονται για πολλές ώρες, καθώς και οι αλκοολικοί, μπορούν επίσης να χάσουν το λόφο, με αποτέλεσμα μια έλλειψη.
Συμπτώματα και σημεία
Το Ινστιτούτο Linus Pauling, ένα ερευνητικό κέντρο αφιερωμένο στη μελέτη των μικροθρεπτικών συστατικών, δηλώνει ότι η ηπατική στεάτωση και η ηπατική βλάβη είναι κοινά σημάδια ότι ένα άτομο δεν έχει αρκετό λόφο. Σύμφωνα με το American Heart Foundation, τα συμπτώματα σε προχωρημένα στάδια ηπατικής στεάτωσης περιλαμβάνουν κόπωση και αποπροσανατολισμό.
Θεραπεία
Η θεραπεία για ανεπάρκεια χολίνης περιλαμβάνει την αύξηση της πρόσληψης αυτής της θρεπτικής ουσίας μέσω της τροφής. Τα τρόφιμα που περιέχουν αυτή την ουσία περιλαμβάνουν κρέας, αυγά, γάλα, κουνουπίδια και προϊόντα σόγιας.Τα συμπληρώματα διατροφής μπορούν επίσης να αντιμετωπίσουν χαμηλά επίπεδα χολίνης.
Σχέση μεταξύ ανεπάρκειας χολίνης και άλλων ασθενειών
Τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας (NIH) και το Εθνικό Ινστιτούτο Διαβήτη, Διαβήτη και Νεφροπάθειες (NIDDK), και οι δύο Αμερικανοί, μελετούν τη σχέση μεταξύ της χολίνης στα επίπεδα των τροφίμων και των οιστρογόνων, προκειμένου να διαπιστωθεί εάν κάποιοι άνθρωποι χρειάζονται περισσότερη χολίνη από άλλες . Σύμφωνα με την UPMC, υπάρχουν πιθανές συνδέσεις μεταξύ της γνώσης και της χολίνης, ειδικά σε άτομα με νόσο του Αλτσχάιμερ.